De tussentijdse balans

Minister Kaag van Financiën had bij de presentatie van de Voorjaarsnota op 28 april jl. één duidelijke boodschap: de tijd van ongedekte uitgaven is voorbij, hoogste tijd om terug te keren naar de begrotingsdiscipline van weleer. De inflatie, oplopende rentelasten, de extra compensatie aan Groningen, de fondsen voor klimaat en energie, de asielopvang... de miljardentekorten ten spijt, echt zware bezuinigingen en lastenverzwaringen zijn niet aangekondigd. De toch al broze coalitie wil er de vingers kennelijk niet aan branden en schuift moeilijke keuzes door naar de toekomst.

Een greep uit de maatregelen:

• De invoering van de heffing op basis van werkelijk rendement in box 3 wordt opnieuw uitgesteld.

• Het loonkostenvoordeel (LKV) voor het in dienst nemen van ouderen vervalt vanaf 2026.

• Vanaf 2024 komt er één gerichte vrijstelling waarmee je onbelast een OV-abonnement aan werknemers kunt verstrekken (nu zijn dat er nog twee).

• De (bijna) gratis kinderopvang wordt met twee jaar uitgesteld tot 2027. De overheid vergoedt dan 96% van een vooraf vastgesteld maximumuurtarief, de ouders betalen een eigen bijdrage van 4%.

• Het STAP-budget, de scholingssubsidie van maximaal 1.000 euro voor werkenden en niet-werkenden, komt te vervallen.

• Op 31 december 2023 eindigt het prijsplafond voor de energierekening. De geraamde kosten hiervan zijn 10,7 miljard euro, waarvan de helft wordt gedekt door het afblazen van de verlaging van de energiebelasting. De resterende 5 miljard euro haalt het kabinet uit de Stimuleringsregeling Duurzame Energieproductie en Klimaattransitie (SDE++).

• De bedrijfsopvolgingsregeling in de Successiewet wordt aangepast: de vrijstelling boven een ondernemingswaarde van 1,5 miljoen euro gaat vanaf 2025 omlaag van nu 83% naar 70%